To już tradycja, że co roku 1 czerwca, czyli w Dzień Dziecka, w Warszawie obraduje Sejm Dzieci i Młodzieży. Tego dnia młodzi posłowie zasiadają w ławach na co dzień zajmowanych przez dorosłych. O dostanie się do parlamentu walczy również dwójka uczniów Gimnazjum nr 4 w Ełku, których gościliśmy dziś w naszym studiu.

Treść artykułu Klaudii i Kacpra prezentujemy poniżej:

„Ostatnimi czasy w ramach realizacji projektu Sejmu Dzieci i Młodzieży poszerzaliśmy wśród mieszkańców naszego miasta wiedzę historyczną na temat dziejów Polski w XX wieku. Jednakże naszym głównym celem było przybliżenie społeczeństwu ełckiemu obrazu życia politycznego w tamtych czasach oraz propagowanie sylwetki Wojciecha Korfantego.
Wojciech (Adalbert) Korfanty urodził się 20 kwietnia 1873 roku w miejscowości Sadzawka(Siemianowice Śląskie), w rodzinie górniczej. Swoją działalność polityczną rozpoczął w gimnazjum. Relegowany za krytykę Otto von Bismarcka,dzięki interwencji Józefa Kościelskiego wielkopolskiego posła do Reichstagu, eksternistycznie w roku 1895 zdał maturę i rozpoczął studia na politechnice w Charlottenburgu a później we Wrocławiu. W 1902 r. trafił do więzienia we Wronkach za publikację artykułów „Do Niemców” i „Do moich braci Górnoślązaków”.W listopadzie 1902 przyczynia się do założenia Polskiego Towarzystwa Wyborczego na Śląsku. W latach 1903–1912 i 1918 poseł do Reichstagu, gdzie przystąpił do Koła Polskiego. W roku 1905 wydawca i właściciel katowickiego pisma „Polak”. Podczas I Wojny Światowej przekonany o zwycięstwie Niemiec w służbie rządu niemieckiego działał na rzecz propagandy wojennej. Po niekorzystnej dla Polaków interpretacji wyników plebiscytu w 1920r, proklamował i stanął na czele III powstania śląskiego. W latach 1922-1930 poseł na sejm, wicepremier w rządzie Wincentego Witosa. Aresztowany w 1935 roku 1935, po uwolnieniu emigrował do Czechosłowacji i Francji. Po wypowiedzeniu przez Niemcy układu o nieagresji i niestosowaniu przemocy, powrócił do Polski. Aresztowany i osadzony na Pawiaku. Ciężko chory, zwolniony 20 lipca 1939r. Umiera 17 sierpnia 1939r w Warszawie, pochowany w Katowicach.Korfanty czterokrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych, oraz pośmiertnie w 1997r Orderem Orła Białego.
Wojciech Korfanty głosił hasła nierozerwalnej łączności Górnoślązaków z narodem polskim, domagał się równouprawnienia narodowego Polaków. Dnia 25 października 1918 roku z głośnym żądaniem przyłączenia do Polski Górnego Śląska oraz wszystkich ziem polskich zaboru pruskiego występuje z Reichstagu. Widząc nikłe skutki działań politycznych, współkieruje II Powstaniem Śląskim i obwołuje się dyktatorem III Powstania Śląskiego. Jego idee zostają spełnione częściowo, w wyniku zrywu zdecydowano o korzystniejszym dla Polski podziale Śląska. Ze spornego obszaru plebiscytowego do Polski przyłączono 29 proc. obszaru i 46 proc. ludności. 
Bez wątpienia Wojciech Korfanty był wielkim Polakiem walczącym o Polskość Śląska i wielkim Ślązakiem polonizującym Śląsk. Niemcy wyznaczyli za jego głowę wysoką nagrodę, a Polacy wsadzili go do twierdzy brzeskiej. Urodził się Ślązakiem, a Polakiem został dzięki Niemcom. W wolnej Polsce działając w ChD pozostał wierny swoim ideom przez co naraził się Józefowi Piłsudskiemu i obozowi rządzącemu. W rozmowach ze znajomymi mawiał „Gdyby nie moje starania, to by dziś Katowice nie były polskie”. W pozostawionym testamencie politycznym do ludu śląskiego nawoływał: ”Walczcie o Polskę wielką, mocarstwową, katolicką, praworządną i zawsze sprawiedliwą”.
Uważamy, że każdy obywatel Polski powinien znać historię narodu oraz pamiętać o tych, którzy walczyli o wolność ojczyzny.”

POBIERZ NAGRANIE AUDYCJI